Στην Ολυμπιάδα του 1900 ο Αμερικανός συμμετέχει σε τρία αγωνίσματα και παίρνει τρία χρυσά μετάλλια. Τα επόμενα χρόνια αναδεικνύεται στον μεγαλύτερο ολυμπιονίκη όλων των εποχών.
Ειδικότητά του το άλμα άνευ φοράς. Στην Ολυμπιάδα του 1900, στο Παρίσι, δεν υπήρχε άλλος αθλητής που να μπορεί να τον ανταγωνιστεί σοβαρά και να διεκδικήσει τη νίκη. Στις 16 Ιουλίου, με άλμα 1,655 μέτρων, ο Ρέι Γιούρι κάνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ στο ύψος και παράλληλα πηδά στο μήκος 3,21 μ. και στο τριπλούν 10,58. Με τις τρεις αυτές νίκες του μέσα στην ίδια ημέρα ο 27χρονος τότε Αμερικανός βάζει τα θεμέλια μιας μοναδικής αθλητικής καριέρας, που λίγα μόλις χρόνια πριν έμοιαζε με άπιαστο όνειρο.
Το μεγάλο αυτό αστέρι του στίβου έχει μια απίστευτη ιστορία. Παιδάκι πέντε ετ΄'ων, στην Ινδιάνα των ΗΠΑ απ' όπου καταγόταν, είχε προσβληθεί από πολιομυελίτιδα. Γλίτωσε τη ζωή του, έμεινε όμως και από τα δυο του πόδια παράλυτο, καταδικασμένο να ζήσει για πάντα ανάπηρο. Κάποιος γιατρός όμως δίνει στον μικρό Ρέι ελπίδα: Με προγραμματισμένη φυσική άσκηση, ίσως μια μέρα να μπορούσε ν ξαναπερπατήσει!
Βήμα-βήμα, με θέληση και πείσμα, ο Ρέι γυμνάζεται και κερδίζει συνεχώς έδαφος. Φτάνοντας 20 χρονών έχει καταφέρει να βαδίζει φυσιολογικά. Γράφεται στον Αθλητικό Όμιλο Νέας Υόρκης ξέροντας πως δεν έχει καμιά πιθανότητα στους αγώνες δρόμου που θέλει να λάβει μέρος.
Υπάρχουν όμως και άλλα στοιχεία που θα παίξουν ρόλο. Με τη σκληρή άσκηση από τα τρυφερά του χρόνια έχει αναπτύξει ένα μυικό σύστημα μοναδικό. Έχει επιπλέον αποκτήσει μια μοναδική αίσθηση κίνησης, που θα τον κάνει ασυναγώνιστο στα άλματα άνευ φοράς. Εκτινάσσεται με τέτοια δύναμη που πολύ σύντομα κερδίζει την προσωνυμία "λαστιχένιος άνθρωπος".
Σε άλλους καιρούς οι επιδόσεις του Γιούρι θα είχαν συναρπάσει τους φιλάθλους. Τότε όμως η ιδέα του Ολυμπισμού και οι άθλοι των Ολυμπιονικών είχαν περιορισμένη απήχηση στον πολύ κόσμο. Οι Αγώνες ήταν δευτερεύουσες εκδηλώσεις στο περιθώριο των αντίστοιχων Διεθνών Εκθέσεων.
Λάμψη και σημασία έμελλαν ν' αποκτήσουν μόνο με την Ολυμπιάδα του Λονδίνου, το 1908.